Adının ve bu karenin aksine, filmin renklerle dolu olduğunu söylemek zor. |
Rengarenk ya da Bir Depresyonun Anatomisi...
Yönetmen: Keiichi Hara
Süre: 126 Dakika
Tür: Drama, Fantazi, Komedi
Konu:
Öbür dünyadaki son durağına varan bir ruh, ufak bir çocuğu andıran bir melek tarafından tekrar dünyaya dönme şansı kazandığı konusunda bilgilendirilir. Ama tekrar hayata dönmek için önce bir testten geçmesi gerekmektedir. Ölmek üzere olan bir çocuğun bedenine girecek ve burada geçireceği kısıtlı sürede, önceki hayatında kim olduğunu bulması gerekecektir. Bu teste oldukça isteksiz katılan ruh, kısıtlı zamanı ilerledikçe içine girdiği bedenin yaşamak zorunda kaldığı depresif hayata tanık olacaktır.
Değerlendirme:
Eto Mori'nin aynı isimli kitabından uyarlama bir anime olan Colourful, aslında bu romandan uyarlanmış ikinci eser. Orijinal hikayeye genel olarak bağlı kalan yönetmen Hara, hikayenin rahatasız edici olabilecek kısımlarını değiştirmiş ve daha aile dostu bir film ortaya çıkarmış. Sıradan bir ergenlik depresyonunun ne derece üzücü sonuçlara varabileceğini anlatan film, orijinal hikayedeki ilginç kısımlar da çıkınca oldukça "gerçekçi" bir atmosfer kazanmış. Ancak bu hali ile bile pek çok kimse için izlemesi zor bir film. Anne karakterinin sadakatsiz, baba karakterinin basiretsiz, abi karakterinin ise soğuk ve itici olduğu bir ailenin ortasında büyüyen Makoto Kobayashi, sıradan bir japon gencini ne kadar tarifliyor bilinmez. Ama yaşadığı depresyonun ve değersizlik duygusunun filmde yeterince iyi verildiğini düşünüyorum. Filmin temel problemi başarılı görselliğinin aksine yeterince dengeli bir akışa sahip olmaması. Ve daha hazmedilir bir eser olması uğruna yapılan değişikliklerin aslında filmin "ilginç" olarak adlandırılabilecek kısmını kesip atmış olması. (Kadın kıyafetleri giymeyi seven bir abi yerine, derslerle kafayı bozmuş soğuk bir abi?) Colourful, adının da ima ettiği gibi, renklerle dolu bir dünyada içi simsiyah kalmış bir çocuk hakkında olması gerekirken, yer yer renklerini kaybediyor ve ana karakterini oldukça itici ve empati kurması zor biri haline getiriyor. Makoto Kobayashi çok fazla şey olabilecekken, duygularından emin olamadan insanları manipule eden, çevresindeki herkesi kendi problemleri için suçlayan, sevdiği kızı seçerken bile kendisini acı çekecek bir konuma sokan oldukça garip bir adam oluyor. Filmin sonuna doğru gerçekten düzgün bir arkadaşlık kurmanın getirdiği iyileştirici etki ile hoş bir dönüşüm geçirse de, duygusal bir büyüme hikayesi olarak özetleyebileceğimiz film potansiyelini gerçekleştiremiyor. Yine de 2010 yılında japon akademi ödüllerinde animasyon kalitesi adına ödül aldığını ve oldukça eski ve saygın bir ödül olan Mainichi animasyon ödülünü de aldığını eklemeliyim.
Animasyon: 9
Hikaye: 6
Atmosfer: 7
Genel Puan: %65
Sonuç: Fantastik soslu güzel bir büyüme öyküsü izlemek isteyenler için hoş bir seyirlik, ama beklentilerinizi çok yüksek tutmayın.
Linkler: imdb wikipedia
İzlemek için: turkanime.tv
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder